Het kan voorkomen dat we bij de apotheek onze medicijnen willen afhalen en dan te horen krijgen: `U krijgt een nieuw medicijn voor uw oude medicijn’. Daar zitten we helemaal niet op te wachten en we vinden het eigenlijk heel vervelend. Bovendien: werkt het wel hetzelfde als het medicijn dat we al jaren slikken?
Van de gelijkwaardige werkzame geneesmiddelen vergoedt de zorgverzekeraar er slechts één. En als door scherpe prijsafspraken een ander middel uit de bus komt dan ons `oude medicijn’, dan krijgen we dus opeens een ander middel. Niet alleen wij vinden het vervelend, maar ook de apotheker en apothekersassistenten.
Ik heb menig keer een discussie tussen apothekersassistente en de patiënt gehoord waar het over dit onderwerp ging. Soms waren het ook boze reacties. Vooral ook omdat wij daarin geen enkele keus hebben. Het is `slikken
of stikken”.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het wel heeft geleid tot grote besparingen, maar het heeft ook geleid tot ongerustheid en onzekerheid bij de patiënt. Gevoelsmatig kunnen bij de patiënt de middelen verschillen. Bovendien zitten er bij de gelijkwaardige medicijnen weer andere hulpstoffen in waarvoor de patiënt allergisch kan zijn.
Een ander probleem is dat het goedkoopste medicijn regelmatig niet te leveren is, bijvoorbeeld omdat de fabrikant `overvallen’ wordt door de enorme productiestijging en het even niet meer kan bijbenen. En als de zoektocht naar de goedkoopste middelen zo doorgaat, is dat voor patiënt en apotheker heel lastig, omdat ze als skiërs mee moeten
slalommen op de bewegingen van de medicijnmarkt. Het is dus te verkiezen dat de oude, trouwe medicijnen gebruikt kunnen blijven worden en rust creëert voor patiënt en apotheker.
